Autor: admin

Zaszczytne 43 miejsce zajął adwokat Mikołaj Pietrzak. W komentarzu czytamy: „Wiek juniora, ale umiejętności już nawet nie pierwszoligowe, a reprezentacyjne. Ma szanse stać się jednym z najwybitniejszych karnistów w kraju. Nie boi się wyzwań.”

Pierwsze trzy miejsca tegorocznego rankingu zajęli: 1. Michał Królikowski, wiceminister sprawiedliwości, 1. honorowe Stanisław Dąbrowski, I prezes Sądu Najwyższego, 2. Paweł Wojtunik, szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz 3. Krzysztof Kwiatkowski, prezes Najwyższej Izby Kontroli.

Gratulujemy w imieniu współpracowników!

Zaszczytne 43 miejsce zajął adwokat Mikołaj Pietrzak. W komentarzu czytamy: „Wiek juniora, ale umiejętności już nawet nie pierwszoligowe, a reprezentacyjne. Ma szanse stać się jednym z najwybitniejszych karnistów w kraju. Nie boi się wyzwań.”

Pierwsze trzy miejsca tegorocznego rankingu zajęli: 1. Michał Królikowski, wiceminister sprawiedliwości, 1. honorowe Stanisław Dąbrowski, I prezes Sądu Najwyższego, 2. Paweł Wojtunik, szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz 3. Krzysztof Kwiatkowski, prezes Najwyższej Izby Kontroli.

Gratulujemy w imieniu współpracowników!

Spotkanie zatytułowane „Konstytucyjne prawo do obrony w postępowaniu penalnym – refleksje w świetle obowiązującego porządku prawnego, a także zmian, które mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2015 r.” odbyło się w poniedziałek 27 stycznia w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich w godzinach 11:00 – 14:30.

Jednym z prelegentów seminarium był adwokat Mikołaj Pietrzak. Przewodniczący Komisji Praw Człowieka Naczelnej Rady Adwokackiej mówił o prawie do obrony w pierwszych chwilach postępowania karnego.

Podczas seminarium poruszony został również temat gwarancji prawa do obrony w świetle zmian Kodeksu postępowania karnego zawartych w ustawie 27 września 2013 r. Uczestnicy seminarium debatowali także na temat nowych ról stron postępowania karnego wprowadzonych ustawą nowelizującą procedurę karną.

Spotkanie zatytułowane „Konstytucyjne prawo do obrony w postępowaniu penalnym – refleksje w świetle obowiązującego porządku prawnego, a także zmian, które mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2015 r.” odbyło się w poniedziałek 27 stycznia w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich w godzinach 11:00 – 14:30.

Jednym z prelegentów seminarium był adwokat Mikołaj Pietrzak. Przewodniczący Komisji Praw Człowieka Naczelnej Rady Adwokackiej mówił o prawie do obrony w pierwszych chwilach postępowania.

Podczas seminarium poruszony został również temat gwarancji prawa do obrony w świetle zmian Kodeksu postępowania karnego zawartych w ustawie 27 września 2013 r. oraz o nowej roli stron postępowania karnego po zmianach wprowadzonych ustawą nowelizującą.

Gazeta podaje również inne szczegóły współpracy polsko–amerykańskiej w ramach wojny z terroryzmem. Zdaniem „Washington Post” w 2003 roku oficerowie CIA odebrali z amerykańskiej ambasady w Warszawie dwa kartony przesłane drogą dyplomatyczną z Berlina. Znajdowało się w nich 15 milionów dolarów w gotówce. Pieniądze te przewieźli do siedziby Urzędu Ochrony Państwa i przekazali pułkownikowi Andrzejowi Derlatce oraz jego dwóm współpracownikom. 

Jednocześnie sformalizowano porozumienie o tajnym więzieniu w Starych Kiejkutach, gdzie CIA przesłuchiwała więźniów al.–Kaidy. Ośrodek w Kiejkutach był dla Amerykanów jednym z kluczowych tajnych więzień, powstałych po zamachach z 11 września 2001 roku. 

Według „Washington Post” właśnie w tym ośrodku na terenie Polski, służby specjalne CIA zastosowały tortury wobec Chalida Szejka Mohammeda, 183 razy podtapiając więźnia. Z informacji zawartych w magazynie wynika, że do Kiejkut przewieziono także al. Abu Zubaidę oraz Abd al.– Rahima al.– Nashiri – więźniów oskarżonych o terroryzm.

 Więzienie CIA w Starych Kiejkutach zostało zlikwidowane we wrześniu 2003 roku z powodu chęci zmiany miejsca przesłuchiwań więźniów. Gazeta nie także podaje wyjaśnienia, w jaki sposób Polska zagospodarowała 15 milionów dolarów.

Byłbym zbulwersowany, gdyby potwierdziła się informacja, że nie dosyć, że dopuściliśmy się zbrodni to jeszcze wzięliśmy za to pieniądze. Byłoby to niezwykle niepokojące – komentuje adwokat Mikołaj Pietrzak, pełnomocnik Abd al– Rahima al– Nashiri w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. 

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[CIA zapłaciła Polsce za tajne więzienia, www.tvp.info, 23.01.2014]

Gazeta podaje również inne szczegóły współpracy polsko–amerykańskiej w ramach wojny z terroryzmem. Zdaniem „Washington Post” w 2003 roku oficerowie CIA odebrali z amerykańskiej ambasady w Warszawie dwa kartony przesłane drogą dyplomatyczną z Berlina. Znajdowało się w nich 15 milionów dolarów w gotówce. Pieniądze te przewieźli do siedziby Urzędu Ochrony Państwa i przekazali pułkownikowi Andrzejowi Derlatce oraz jego dwóm współpracownikom. 

Jednocześnie sformalizowano porozumienie o tajnym więzieniu w Starych Kiejkutach, gdzie CIA przesłuchiwała więźniów al.–Kaidy. Ośrodek w Kiejkutach był dla Amerykanów jednym z kluczowych tajnych więzień, powstałych po zamachach z 11 września 2001 roku. 

Według „Washington Post” właśnie w tym ośrodku na terenie Polski, służby specjalne CIA zastosowały tortury wobec Chalida Szejka Mohammeda, 183 razy podtapiając więźnia. Z informacji zawartych w magazynie wynika, że do Kiejkut przewieziono także al. Abu Zubaidę oraz Abd al.– Rahima al.– Nashiri – więźniów oskarżonych o terroryzm.

 Więzienie CIA w Starych Kiejkutach zostało zlikwidowane we wrześniu 2003 roku z powodu chęci zmiany miejsca przesłuchiwań więźniów. Gazeta nie także podaje wyjaśnienia, w jaki sposób Polska zagospodarowała 15 milionów dolarów.

Byłbym zbulwersowany, gdyby potwierdziła się informacja, że nie dosyć, że dopuściliśmy się zbrodni to jeszcze wzięliśmy za to pieniądze. Byłoby to niezwykle niepokojące – komentuje adwokat Mikołaj Pietrzak, pełnomocnik Abd al– Rahima al– Nashiri w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. 

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[CIA zapłaciła Polsce za tajne więzienia, www.tvp.info, 23.01.2014]

„Tajne więzienia CIA w Polsce istniały. Odbywały się tam rzeczy szokujące, w najlepszym razie niezgodne z prawem. Wszystko wskazuje na to, że działy się za wiedzą i przyzwoleniem demokratycznie wybranych polskich władz. A jeśli tak, to działy się w pewnym sensie w imieniu każdego z nas”. Takie stanowisko przedstawił adwokat Mikołaj Pietrzak na rozprawie przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka.

Sprawa dotyczy skarg złożonych do Trybunału przez dwóch mężczyzn: Pakistańczyka Abu Zubajda i Saudyjczyka Abd al–Rahim      al–Nashiri. Mężczyźni utrzymują, że przebywali i byli torturowani w tajnym ośrodku szkoleniowym służb specjalnych w Polsce znajdującym się w Starych Kiejkutach na Mazurach. Co się działo w tej miejscowości? 

–  Problem polega na tym, że ja jestem w pułapce. Jestem zakładnikiem nie tylko tajemnicy śledztwa, ale tajemnicy stanowiącej tajemnicę państwową, tajemnicę ściśle tajną – mówił Mikołaj Pietrzak. –  Odpowiadając na pytanie będę musiał zastrzegać, że z publicznie dostępnych źródeł wynika, że w tym ośrodku szkoleniowym była willa, odosobniona, przygotowana przez Polaków, strzeżona przez Polaków, udostępniona Amerykanom po to, by tam nielegalnie sprowadzili do Polski więźniów porwanych w sposób niezgodny z prawem międzynarodowym – dodaje. 

Zasłaniając się tajemnicą państwową Polska jednak nie chce ujawnić szczegółów działania ośrodka w Starych Kiejkutach. – Doszło do naruszeń praw człowieka, władza ma obowiązek to zdarzenie wyjaśnić – apelował adwokat Mikołaj Pietrzak.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Magdalena Telenga– Świeca, Co działo się w Starych Kiejkutach? “Polska zasłania się tajemnicą państwową”, www.rdc.pl, 18.01.2014]

„Tajne więzienia CIA w Polsce istniały. Odbywały się tam rzeczy szokujące, w najlepszym razie niezgodne z prawem. Wszystko wskazuje na to, że działy się za wiedzą i przyzwoleniem demokratycznie wybranych polskich władz. A jeśli tak, to działy się w pewnym sensie w imieniu każdego z nas”. Takie stanowisko przedstawił adwokat Mikołaj Pietrzak na rozprawie przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka.

Sprawa dotyczy skarg złożonych do Trybunału przez dwóch mężczyzn: Pakistańczyka Abu Zubajda i Saudyjczyka Abd al–Rahim      al–Nashiri. Mężczyźni utrzymują, że przebywali i byli torturowani w tajnym ośrodku szkoleniowym służb specjalnych w Polsce znajdującym się w Starych Kiejkutach na Mazurach. Co się działo w tej miejscowości? 

–  Problem polega na tym, że ja jestem w pułapce. Jestem zakładnikiem nie tylko tajemnicy śledztwa, ale tajemnicy stanowiącej tajemnicę państwową, tajemnicę ściśle tajną – mówił Mikołaj Pietrzak. –  Odpowiadając na pytanie będę musiał zastrzegać, że z publicznie dostępnych źródeł wynika, że w tym ośrodku szkoleniowym była willa, odosobniona, przygotowana przez Polaków, strzeżona przez Polaków, udostępniona Amerykanom po to, by tam nielegalnie sprowadzili do Polski więźniów porwanych w sposób niezgodny z prawem międzynarodowym – dodaje. 

Zasłaniając się tajemnicą państwową Polska jednak nie chce ujawnić szczegółów działania ośrodka w Starych Kiejkutach. – Doszło do naruszeń praw człowieka, władza ma obowiązek to zdarzenie wyjaśnić – apelował adwokat Mikołaj Pietrzak.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Magdalena Telenga– Świeca, Co działo się w Starych Kiejkutach? “Polska zasłania się tajemnicą państwową”, www.rdc.pl, 18.01.2014]

Ustawa z zakresu postępowania cywilnego i prawa medycznego dotycząca procedur postępowania wobec osób, które ustawa określa jako „stwarzające zagrożenie”’ została uchwalona 22 listopada 2013 roku. Wprowadziła dwa nowe bezterminowe środki: nadzór prewencyjny oraz umieszczenie w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym. Przepisami tej ustawy objęto m. in. Mariusza Trynkiewicza, który dopuścił się zabójstwa czterech chłopców.

–  Nie można karać nikogo, choćby najpotworniejszego zbrodniarza, za ten sam czyn dwukrotnie. W przypadku sprawy Trynkiewicza mamy do czynienia z niczym innym, jak ponownym ukaraniem kogoś, kto już odbył karę pozbawienia wolności. Kogoś, kto został prawomocnie skazany, orzeczona została kara, a potem w świetle prawa amnestia, uchwalona przecież przez parlament, zredukowała tę karę. Teraz, kiedy ci ludzie mają wyjść na wolność, tworzy się regulacje, które pozwalają po raz drugi pozbawić ich wolności za ten sam czyn – tłumaczy Mikołaj Pietrzak.

Ustawa wzbudziła szeroką krytykę środowisk prawniczych i medycznych. Helsińska Fundacja Praw Człowieka zwróciła się do Rzecznika Praw Obywatelskich z prośbą o rozważenie skierowania ustawy do Trybunału Konstytucyjnego. W stanowisku Fundacji wskazuje się na wady ustawy: złamanie zasady nieretroaktywności prawa oraz nieproporcjonalnie duże ograniczenie wolności osobistej.

–  Zasady, które łamie ta ustawa, stanowią bufor i gwarancję, że władza nigdy nie zostanie arbitralnie wykorzystana przeciwko panu, mnie i innym osobom. A to prawo daje możliwość ogromnych nadużyć, także politycznych – dodaje adwokat Mikołaj Pietrzak.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Piotr Szymaniak, Między złem a złem: Trynkiewicz wychodzi na wolność. Co powinno zrobić państwo?, www.prawo.gazetaprawna.pl, 17.01.2014]

W swojej dotychczasowej karierze odbył staże w wiodących polskich kancelariach prawych zdobywając doświadczenie w różnych gałęziach prawa. Zaangażowany był także w projekt bezpłatnej pomocy prawnej prowadzony przez Uniwersytet Warszawski. 

Specjalizuje się w prawie karnym, ze szczególnym uwzględnieniem odszkodowań dochodzonych w toku postępowania karnego. Posiada doświadczenie w sprawach z zakresu ochrony i zwalczania nieuczciwej konkurencji. Zdobywał również doświadczenie w świadczeniu pomocy prawnej z zakresu prawa własności intelektualnej.

Pozostałe obszary praktyki zawodowej obejmują postępowania przed organami regulacyjnymi z zakresu ochrony konkurencji, danych osobowych i prawa farmaceutycznego. Zajmuje się także sprawami odszkodowawczymi i postępowaniami z zakresu ochrony dóbr osobistych. Biegle włada językiem angielskim.

W swojej dotychczasowej karierze odbył staże w wiodących polskich kancelariach prawych zdobywając doświadczenie w różnych gałęziach prawa. Zaangażowany był także w projekt bezpłatnej pomocy prawnej prowadzony przez Uniwersytet Warszawski. 

Specjalizuje się w prawie karnym, ze szczególnym uwzględnieniem odszkodowań dochodzonych w toku postępowania karnego. Posiada doświadczenie w sprawach z zakresu ochrony i zwalczania nieuczciwej konkurencji. Zdobywał również doświadczenie
w świadczeniu pomocy prawnej z zakresu prawa własności intelektualnej.

Pozostałe obszary praktyki zawodowej obejmują postępowania przed organami regulacyjnymi z zakresu ochrony konkurencji, danych osobowych i prawa farmaceutycznego. Zajmuje się także sprawami odszkodowawczymi i postępowaniami z zakresu ochrony dóbr osobistych. Biegle włada językiem angielskim.

W uzasadnieniu nagrody dla adwokata Mikołaja Pietrzaka przyznająca ją kapituła podkreśliła, że „w swojej działalności zawodowej i społecznej poświęcił się szerzeniu idei państwa prawa i ochronie praw człowieka. Od 2010 r. jest przewodniczącym Komisji Praw Człowieka Naczelnej Rady Adwokackiej. Od wielu lat współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi, w tym m.in. z Helsińską Fundacją Praw Człowieka. Nie obawia się podejmowania spraw trudnych i kontrowersyjnych, dotyczących obrony praw jednostki przed aparatem państwowym. M.in. podjął się reprezentowania Abd al Rahima al Nashiri w polskim śledztwie i w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w sprawie dotyczącej tzw. tajnego więzienia CIA w Polsce”. 

Nagroda im. Edwarda Wende jest przyznawana osobom zaangażowanym w działalność publiczną, które podnoszą kulturę prawną, realizują ideę państwa prawa oraz za działania mające na celu rozwój dorobku prawnego i te, które umacniają demokrację. Dotychczasowymi laureatami nagrody są: Jan Rokita, prof. Witold Kulesza, prof. Irena Lipowicz, prof. Marek Safjan, adw. Jacek Taylor, adw. Marek A. Nowicki prof. Stanisław Waltoś oraz adw. Stanisław Mikke oraz prof. Adam Rotfeld.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Ireneusz Walencik, Adwokat Mikołaj Pietrzak uhonorowany nagrodą im. Edwarda Wendego, www.polskiprawnik.pl, 23.12.2013]

W uzasadnieniu nagrody dla adwokata Mikołaja Pietrzaka przyznająca ją kapituła podkreśliła, że „w swojej działalności zawodowej i społecznej poświęcił się szerzeniu idei państwa prawa i ochronie praw człowieka. Od 2010 r. jest przewodniczącym Komisji Praw Człowieka Naczelnej Rady Adwokackiej. Od wielu lat współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi, w tym m.in. z Helsińską Fundacją Praw Człowieka. Nie obawia się podejmowania spraw trudnych i kontrowersyjnych, dotyczących obrony praw jednostki przed aparatem państwowym. M.in. podjął się reprezentowania Abd al Rahima al Nashiri w polskim śledztwie i w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w sprawie dotyczącej tzw. tajnego więzienia CIA w Polsce”. 

Nagroda im. Edwarda Wende jest przyznawana osobom zaangażowanym w działalność publiczną, które podnoszą kulturę prawną, realizują ideę państwa prawa oraz za działania mające na celu rozwój dorobku prawnego i te, które umacniają demokrację. Dotychczasowymi laureatami nagrody są: Jan Rokita, prof. Witold Kulesza, prof. Irena Lipowicz, prof. Marek Safjan, adw. Jacek Taylor, adw. Marek A. Nowicki prof. Stanisław Waltoś oraz adw. Stanisław Mikke oraz prof. Adam Rotfeld.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Ireneusz Walencik, Adwokat Mikołaj Pietrzak uhonorowany nagrodą im. Edwarda Wendego, www.polskiprawnik.pl, 23.12.2013]

W wywiadzie poruszana jest kontrowersyjna sprawa więźnia Abd Al– Rahim al– Nashiriego, który według raportu inspektora generalnego CIA na przełomie 2002 i 2003 r. był więziony i przesłuchiwany w ośrodku, udostępnionym amerykanom przez polskie władze w ramach współpracy wywiadowczej. 

Adwokat Mikołaj Pietrzak w ramach współpracy z Helsińską Fundacją Praw Człowieka został poproszony o pomoc w sprawie Saudyjczyka. –  Oczywiście nie odmówiłem. Taka jest bowiem rola adwokata: bronić najsłabszych. Abd Al– Rahim al– Nashiri nie ma adresu do korespondencji, nie można go też odwiedzić w areszcie śledczym. Władze amerykańskie całkowicie odcięły go od świata – wyjaśnia adwokat Mikołaj Pietrzak.

Finał sprawy więźnia jeszcze nie nastąpił, jednak zdaniem adwokata, Polska i tak wyróżnia się na tle innych państw, ponieważ wszczęła śledztwo w sprawie przetrzymywania więźniów CIA. Inne kraje, jak Litwa czy Rumunia, nie zdecydowały się na takie działania. Sprawa tajnych więzień CIA jest obecnie rozpatrywana przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Renata Krupa–Dąbrowska, Adwokat ma misję do spełnienia, www.prawo.rp.pl, 23.12.2013]

W wywiadzie poruszana jest kontrowersyjna sprawa więźnia Abd Al– Rahim al– Nashiriego, który według raportu inspektora generalnego CIA na przełomie 2002 i 2003 r. był więziony i przesłuchiwany w ośrodku, udostępnionym amerykanom przez polskie władze w ramach współpracy wywiadowczej.

Adwokat Mikołaj Pietrzak w ramach współpracy z Helsińską Fundacją Praw Człowieka został poproszony o pomoc w sprawie Saudyjczyka. –  Oczywiście nie odmówiłem. Taka jest bowiem rola adwokata: bronić najsłabszych. Abd Al– Rahim al– Nashiri nie ma adresu do korespondencji, nie można go też odwiedzić w areszcie śledczym. Władze amerykańskie całkowicie odcięły go od świata – wyjaśnia adwokat Mikołaj Pietrzak.

Finał sprawy więźnia jeszcze nie nastąpił, jednak zdaniem adwokata, Polska i tak wyróżnia się na tle innych państw, ponieważ wszczęła śledztwo w sprawie przetrzymywania więźniów CIA. Inne kraje, jak Litwa czy Rumunia, nie zdecydowały się na takie działania. Sprawa tajnych więzień CIA jest obecnie rozpatrywana przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Renata Krupa–Dąbrowska, Adwokat ma misję do spełnienia, www.prawo.rp.pl, 23.12.2013]

Zgodnie z nowo uchwalonym art. 47 Regulaminu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, Trybunał będzie odrzucał skargi niespełniające wymogów formalnych, bez wzywania skarżących do ich uzupełnienia. Od początku 2014 roku obowiązywać będzie zasada, że tylko prawidłowo złożona skarga przerywa 6. miesięczny termin przysługujący na jej wniesienie.

– Zmiany w regulaminie to dalsza część selekcjonowania spraw i ograniczania ich napływu nakierowana na to, by zmniejszyć obciążenie Trybunału. Co jest oczywiście zrozumiałe – padł on ofiarą własnego sukcesu. Jest mekką sprawiedliwości dla wszystkich, których zawiodły krajowe, w tym polskie, mechanizmy ochrony praw człowieka – mówi adwokat Mikołaj Pietrzak, przewodniczący Komisji Praw Człowieka przy Naczelnej Radzie Adwokackiej.

Prawnicy zwracają uwagę, że obecny Regulamin Trybunału przewidywał możliwość odrzucenia niekompletnej skargi, jednak nie miało to zastosowania w praktyce. Z dniem 1 stycznia 2014 r. zniknie możliwość składania pisemnych zapowiedzi skargi, które umożliwiały zachowanie i przedłużenie terminu na ich wniesienie.

– Do tej pory Trybunał przyjmował, że jeżeli ktoś z jakichś powodów nie zdąży złożyć skargi w terminie 6 miesięcy od daty wydania ostatecznego orzeczenia sądu krajowego, to może złożyć taką notę, zawierając w niej najważniejsze zarzuty i przedstawiając istotę problemu. W późniejszym terminie, najczęściej wyznaczonym przez Trybunał, mógł zaś dosłać kolejne dokumenty oraz pełny formularz skargi – wyjaśnia adwokat Mikołaj Pietrzak.

Zdaniem adwokata zmiany w regulaminie mogą prowadzić do ograniczenia dostępu do Trybunału. Dalsze obostrzenia w przyjmowaniu skarg do rozpoznania mogą stworzyć sytuację, w której naprawdę ważne sprawy dotyczące praw człowieka nie zostaną rozstrzygnięte z przyczyn formalnych.

 – Z ogromnym zrozumieniem przyjmuję, że Trybunał ma zbyt wiele spraw do prowadzenia, ale jednak szkoda, żeby przy okazji ułatwiania sobie pracy tracił legitymację społeczną i posłuch, jakim się cieszy. A takie jest ryzyko – puentuje mecenas Pietrzak.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Anna Krzyżanowska, Coraz gęstsze sito w Strasburgu. Trybunał zaostrza zasady, www.prawo.gazetaprawna.pl, 19.12.2013]

Zgodnie z nowo uchwalonym art. 47 Regulaminu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, Trybunał będzie odrzucał skargi niespełniające wymogów formalnych, bez wzywania skarżących do ich uzupełnienia. Od początku 2014 roku obowiązywać będzie zasada, że tylko prawidłowo złożona skarga przerywa 6. miesięczny termin przysługujący na jej wniesienie.

– Zmiany w regulaminie to dalsza część selekcjonowania spraw i ograniczania ich napływu nakierowana na to, by zmniejszyć obciążenie Trybunału. Co jest oczywiście zrozumiałe – padł on ofiarą własnego sukcesu. Jest mekką sprawiedliwości dla wszystkich, których zawiodły krajowe, w tym polskie, mechanizmy ochrony praw człowieka – mówi adwokat Mikołaj Pietrzak, przewodniczący Komisji Praw Człowieka przy Naczelnej Radzie Adwokackiej.

Prawnicy zwracają uwagę, że obecny Regulamin Trybunału przewidywał możliwość odrzucenia niekompletnej skargi, jednak nie miało to zastosowania w praktyce. Z dniem 1 stycznia 2014 r. zniknie możliwość składania pisemnych zapowiedzi skargi, które umożliwiały zachowanie i przedłużenie terminu na ich wniesienie.

– Do tej pory Trybunał przyjmował, że jeżeli ktoś z jakichś powodów nie zdąży złożyć skargi w terminie 6 miesięcy od daty wydania ostatecznego orzeczenia sądu krajowego, to może złożyć taką notę, zawierając w niej najważniejsze zarzuty i przedstawiając istotę problemu. W późniejszym terminie, najczęściej wyznaczonym przez Trybunał, mógł zaś dosłać kolejne dokumenty oraz pełny formularz skargi – wyjaśnia adwokat Mikołaj Pietrzak.

Zdaniem adwokata zmiany w regulaminie mogą prowadzić do ograniczenia dostępu do Trybunału. Dalsze obostrzenia w przyjmowaniu skarg do rozpoznania mogą stworzyć sytuację, w której naprawdę ważne sprawy dotyczące praw człowieka nie zostaną rozstrzygnięte z przyczyn formalnych.

 – Z ogromnym zrozumieniem przyjmuję, że Trybunał ma zbyt wiele spraw do prowadzenia, ale jednak szkoda, żeby przy okazji ułatwiania sobie pracy tracił legitymację społeczną i posłuch, jakim się cieszy. A takie jest ryzyko – puentuje mecenas Pietrzak.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Anna Krzyżanowska, Coraz gęstsze sito w Strasburgu. Trybunał zaostrza zasady, www.prawo.gazetaprawna.pl, 19.12.2013]

Na podstawie seminarium opracowana została publikacja naukowa pod redakcją naukową prokuratora Piotra Turka. Zawiera m.in. referaty wygłoszone w trakcie spotkania, artykuły dotyczące tymczasowych aresztowań oraz zbiór dobrych praktyk.

W publikacji znalazło się wystąpienie adw. Mikołaja Pietrzaka pt. „Dobre praktyki w zakresie stosowania aresztu tymczasowego z perspektywy obrońcy”, w której adw. Pietrzak przedstawia zauważone przez adwokatów przykłady dobrych praktyk sądów i prokuratorów w zakresie stosowania tymczasowego aresztowania.

Wśród dobrych praktyk wymienia m.in. dokonywanie wnikliwej oceny przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania i tego, jaki konkretnie środek jest wystarczający dla zabezpieczenia prawidłowego toku konkretnego postępowania, wnikliwą analizę akt postępowania, ocenę, czy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Przewlekłość tymczasowego aresztowania w Polsce w świetle europejskich standardów ochrony praw człowieka, www.pg.gov.pl, 13.12.2013]

Na podstawie seminarium opracowana została publikacja naukowa pod redakcją naukową prokuratora Piotra Turka. Zawiera m.in. referaty wygłoszone w trakcie spotkania, artykuły dotyczące tymczasowych aresztowań oraz zbiór dobrych praktyk.

W publikacji znalazło się wystąpienie adw. Mikołaja Pietrzaka pt. „Dobre praktyki w zakresie stosowania aresztu tymczasowego z perspektywy obrońcy”, w której adw. Pietrzak przedstawia zauważone przez adwokatów przykłady dobrych praktyk sądów i prokuratorów w zakresie stosowania tymczasowego aresztowania.

Wśród dobrych praktyk wymienia m.in. dokonywanie wnikliwej oceny przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania i tego, jaki konkretnie środek jest wystarczający dla zabezpieczenia prawidłowego toku konkretnego postępowania, wnikliwą analizę akt postępowania, ocenę, czy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.

Z artykułem można zapoznać się tutaj

[Przewlekłość tymczasowego aresztowania w Polsce w świetle europejskich standardów ochrony praw człowieka, www.pg.gov.pl, 13.12.2013]